📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

การพบกันเป็นเรื่องธรรมดา ไม่เหมือนในหนังโรแมนติกที่มีภาพสโลว์โมชั่นและสายตาที่จ้องเขม็ง เรารู้จักกันเพราะเราเป็นเพื่อนกัน เรามักจะออกไปเที่ยวด้วยกัน คุยเล่นกัน และลงเอยด้วยการไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ
เขาชื่ออาร์ก้า เป็นผู้ชายที่นิสัยเฉยเมยแต่สุภาพ ไม่ใช่คนประเภทที่ชอบเรียกร้องความสนใจ แต่เพราะเหตุนี้เขาจึงน่าสนใจ ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่จากคนทั้งหมดในกลุ่มเพื่อนของฉัน ฉันรู้สึกสบายใจที่สุดเมื่อได้คุยกับเขา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานในวิทยาลัย ดนตรี หรือเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่น "ทำไมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปถึงกินตอนเที่ยงคืนได้ดีกว่า"
ทุกอย่างดูเบาสบาย ไม่มีภาระ ไม่มีเจตนาอีกต่อไป แต่เมื่อเวลาผ่านไป การสนทนาก็กลายเป็นเรื่องส่วนตัวมากขึ้น เขาเริ่มจำรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับฉันได้ เช่น เครื่องดื่มที่ฉันชอบ หรือนิสัยชอบขยี้ตาตอนง่วงนอนของฉัน และฉันก็เริ่มรอแชทของเขาทุกคืนโดยไม่รู้ตัว บางครั้งเป็นเพียงการพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ บางครั้งเป็นเรื่องยาว แต่ทุกครั้งที่มีการแจ้งเตือนจากเขา ฉันก็รู้สึกมีความสุขเสมอ
ผู้คนเริ่มพูดคุยกัน “คุณกับอาร์ก้าคบกันอยู่หรือเปล่า” หรือ “ทำไมคุณถึงอยู่กับเขาตลอดเวลา” ฉันทำได้แค่หัวเราะและตอบไปอย่างไม่ใส่ใจว่า “เปล่า เราเป็นแค่เพื่อนกัน”
แต่ลึกๆ แล้ว ฉันไม่แน่ใจว่าเราเป็นอะไร
สิ่งที่ชัดเจนคือมีช่องว่างว่างเปล่าในใจของฉันที่เขาค่อยๆ เติมเต็ม ไม่มีคำสัญญา ไม่มีสถานะ ไม่มีคำว่า “คบกัน” แต่ทุกครั้งที่เขากลับบ้านกับฉัน ทุกครั้งที่เขาฟังเรื่องราวของฉันโดยไม่เบื่อ มันรู้สึกเหมือนว่า... ฉันอยากจะเชื่อว่าบางทีนี่อาจเป็นมากกว่าแค่เพื่อนก็ได้
คืนหนึ่ง เรานั่งด้วยกันข้างถนนหลังฝนตก ท้องฟ้ายังคงมืดครึ้ม อากาศเย็น แต่การสนทนาของเราอบอุ่น เขาไม่ได้พูดอะไรโรแมนติก ไม่มีการสัมผัส แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง คืนนั้นฉันอยากให้เวลาหยุดลง
และนั่นคือจุดที่ทุกอย่างเริ่มซับซ้อนขึ้น เพราะเมื่อคุณสบายใจเมื่อไม่มีสถานะ คุณก็ต้องพร้อมที่จะผิดหวังโดยไม่มีเหตุผลเช่นกัน