📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

เมื่อถึงห้องนอน อาร์ยารีบวางกล่องดนตรีนั้นลงบนโต๊ะหนังสือ เขาสังเกตรายละเอียดของลวดลายสลักเสลาอีกครั้ง ไม่มีตัวอักษรหรือคำแนะนำใดๆ ที่จะบอกได้ว่ากล่องดนตรีนี้มาจากไหนหรือใครเป็นเจ้าของเดิม อาร์ยาสงสัยมาก เขาพยายามหมุนลูกบิดไขลานที่อยู่ด้านข้างกล่องดนตรีอีกครั้ง ดนตรีเดิมก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ฟังดูชัดเจนยิ่งขึ้นในห้องที่เงียบสงบของเขา

ขณะฟังเพลง สายตาของอาร์ยาพลันเหลือบไปเห็นกระจกบานใหญ่ที่ติดอยู่บนบานประตูตู้เสื้อผ้าของเขา กระจกบานนั้นอยู่ในห้องของเขามาตั้งแต่เขายังเด็ก ปกติแล้วเขาไม่เคยสังเกตกระจกบานนั้นเป็นพิเศษ แต่คราวนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างออกไป ขณะที่ท่วงทำนองดนตรีดำเนินไปถึงช่วงกลาง อาร์ยาเห็นเงาประหลาดในกระจก เงาเงา นั้นไม่ใช่ภาพสะท้อนของตัวเขาเอง รูปร่างของมันเลือนลาง คล้ายกับเงาของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังยืนหันหลังให้เขา

อาร์ยารีบขมวดคิ้ว “คงเป็นความรู้สึกของฉันเองมั้ง” เขากระซิบ เขาลองขยับตัวไปทางซ้ายและทางขวา แต่เงาเงายังคงอยู่ที่เดิม ยิ่งไปกว่านั้น เงาเงาดูเหมือนจะขยับเอง ช้าๆ ยกมือขึ้นราวกับจะเอื้อมมือไปหยิบอะไรบางอย่าง อาร์ยารู้สึกขนลุก นี่มันไม่ปกติแล้ว

เขารีบหยุดหมุนลูกบิดกล่องดนตรีนั้นทันที ดนตรีหยุดลงทันที และเงาเงาในกระจกก็หายวับไป อาร์ยาจ้องกระจกนั้นเขม็ง แต่สิ่งที่เขาเห็นมีเพียงภาพสะท้อนของตัวเขาเอง เขาลองหมุนลูกบิดกล่องดนตรีอีกครั้ง ทันทีที่ดนตรีเริ่มบรรเลง เงาผู้หญิงคนนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในกระจก คราวนี้เงาเงาดูชัดเจนยิ่งขึ้น เขาเห็นผมยาวสลวยและชุดยาวที่เธอสวมใส่

อาร์ยารีบถอยหลังไปสองสามก้าว หัวใจของเขาเต้นระรัว เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมถึงมีเงาประหลาดปรากฏขึ้นในกระจกทุกครั้งที่เล่นกล่องดนตรี ความกลัวของเขาผสมปนเปกับความอยากรู้อยากเห็นที่เพิ่มมากขึ้น เขาต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ด้วยความระมัดระวัง อาร์ยาค่อยๆ เข้าไปใกล้กระจกบานนั้นอีกครั้ง เขาลองสัมผัสพื้นผิวกระจก เย็นและแข็ง เหมือนกับกระจกธรรมดา แต่เขามั่นใจว่ามีบางสิ่งบางอย่างแปลกประหลาดอยู่เบื้องหลังกระจกบานนี้ ขณะที่หมุนกล่องดนตรีนั้นต่อไปเรื่อยๆ อาร์ยาพยายามหารอยแตกหรือรอยร้าวบนกระจก เผื่อว่าจะมีประตูหรือภาพลวงตาอยู่เบื้องหลัง เขาคลำไปทั่วพื้นผิวกระจก แต่ไม่พบอะไรเลย

ทันใดนั้น ขณะที่ดนตรีดำเนินไปถึงโน้ตที่ค่อนข้างสูง เงาผู้หญิงในกระจกก็ดูเหมือนจะเคลื่อนไหวเร็วขึ้น เธอหันกลับมาช้าๆ และอาร์ยามองเห็นใบหน้าของเธอแวบหนึ่ง ใบหน้าที่ซีดเผือด ดวงตาว่างเปล่า และแววตาที่เศร้าสร้อย อาร์ยาสะดุ้งตกใจ ก่อนที่เขาจะได้มองเห็นชัดเจนกว่านี้ เงาเงาก็หันหลังกลับไปอีกครั้ง

อาร์ยารีบหยุดดนตรีอีกครั้ง ตอนนี้เขากลัวจริงๆ แต่ความอยากรู้อยากเห็นของเขายังไม่หายไป เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร และทำไมเธอถึงปรากฏตัวในกระจกห้องนอนของเขา เขามั่นใจว่ากล่องดนตรีเก่าๆ นั้นต้องมีความสัมพันธ์กับเรื่องทั้งหมดนี้ บางทีกล่องดนตรีนั้นอาจจะเป็นกุญแจสำคัญในการเปิดเผยความลึกลับเบื้องหลังกระจกบานนั้นก็ได้ อาร์ยาตัดสินใจที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกล่องดนตรีนั้น บางทีปู่ของเขาอาจจะรู้เรื่องเกี่ยวกับมันบ้าง