บทที่ 5: "หนึ่งวินาทีเป็นของเรา"
สุดท้ายก็มาถึงวันนี้ วันที่เรียนวันสุดท้ายก่อนปิดเทอม ทุกคนตื่นเต้นกันหมด แต่ฉัน... ยังยืนรอเธออยู่หน้าห้อง
เธอสัญญาว่าจะให้คำตอบวันนี้ เรื่องความรู้สึกที่ฉันเคยสารภาพไปเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน และตอนนี้... เหลืออีกแค่หนึ่งวินาที
เธอมาแล้ว ลมหายใจของเธอถี่ “ขอโทษที่ช้า” เธอพูด ฉันแค่ยิ้ม “ยังเหลืออีกหนึ่งวินาทีก่อนกริ่ง”
เธอหยิบกระดาษเล็กๆ จากกระเป๋า ฉันเปิดดู... มีแค่คำเดียวว่า “ตกลง”
หนึ่งวินาทีก่อนเสียงกริ่ง โลกหยุดลงชั่วคราว และหัวใจฉัน เต็มเปี่ยม
เธอสัญญาว่าจะให้คำตอบวันนี้ เรื่องความรู้สึกที่ฉันเคยสารภาพไปเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน และตอนนี้... เหลืออีกแค่หนึ่งวินาที
เธอมาแล้ว ลมหายใจของเธอถี่ “ขอโทษที่ช้า” เธอพูด ฉันแค่ยิ้ม “ยังเหลืออีกหนึ่งวินาทีก่อนกริ่ง”
เธอหยิบกระดาษเล็กๆ จากกระเป๋า ฉันเปิดดู... มีแค่คำเดียวว่า “ตกลง”
หนึ่งวินาทีก่อนเสียงกริ่ง โลกหยุดลงชั่วคราว และหัวใจฉัน เต็มเปี่ยม
ไม่มีบทถัดไปแล้ว
