📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

วันนั้นก็เหมือนทุกวัน ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะหลังสุดใกล้หน้าต่าง ที่ประจำของฉัน ลมเย็นๆ ยามบ่ายพัดเข้ามาเบาๆ ผ่านกระจกที่ไม่เคยปิดสนิท ในมือฉันคือสมุดโน้ตที่เหลือหน้าเดียวสุดท้าย หน้าสุดท้ายของเล่ม

ไม่รู้ทำไม ฉันถึงรู้สึกหนักใจที่จะเขียนลงไป ทั้งที่มันก็แค่โน้ตวิชาปกติ แต่แปลกดี หน้านี้มันเหมือนเป็นจุดจบของบางอย่างที่อยู่กับฉันมานาน

ฉันแอบมองไปข้างหน้า เขากำลังหัวเราะคุยกับเพื่อน เสียงของเขายังเป็นเสียงที่ฉันจำได้ดีที่สุดในห้อง ฉันแอบชอบเขามาตั้งแต่เทอมที่แล้ว แต่ก็ไม่เคยพูด... หรืออาจจะไม่เคยกล้าด้วยซ้ำ

เหลือเวลาไม่ถึงห้านาทีก่อนเสียงกริ่ง ฉันจับปากกา เขียนคำหนึ่งประโยคลงไปบนหน้านั้นว่า:

"หวังว่าสักวัน... เธอจะรู้"

แค่นั้น ไม่ต้องบอกว่าเป็นใคร ไม่ต้องมีเหตุผล แค่ประโยคเดียวที่ฉันหวังว่าจะพอสำหรับปิดทุกอย่าง

และเมื่อเสียงกริ่งดังขึ้น ฉันปิดสมุด ยิ้ม แล้วลุกขึ้น หนึ่งวินาทีก่อนกริ่งเลิกเรียน—ฉันเขียนความรู้สึกลงไป แม้จะมีแค่ฉันที่รู้