บทที่ 3: วันจันทร์ที่ไม่ธรรมดา

แล้วมันก็จริง
เมื่อถึงออฟฟิศ บรรยากาศยังเงียบอยู่ ยังไม่ค่อยมีคนมา แต่บนโต๊ะของลิเวีย มีกล่องเล็ก ๆ สีช็อกโกแลตผูกโบว์สีน้ำเงินวางอยู่
เรซาเดินผ่านโต๊ะนั้นโดยทำเป็นไม่สนใจ แต่ในใจกลับวุ่นวาย
“หรือว่าจะเป็นของแฟนเธอ?”
“วันนี้วันเกิดเหรอ?”
“ถ้าเราซื้อของให้บ้าง เธอจะสังเกตไหมนะ?”
ตอนเที่ยง ระหว่างไปที่แพนทรี เรซาแกล้งเดินผ่านพร้อมกับลิเวีย
“ลิเวีย... กล่องเล็ก ๆ บนโต๊ะนั่น ของขวาหรอ?” เขาถามพลางตักข้าวเข้าปาก
ลิเวียยิ้ม “ใช่ค่ะ จากแม่ฉัน ข้างในเป็นบราวนี่ที่ฉันชอบมาก”
เรซารู้สึกโล่งใจ โล่งเกินไปจนเผลอพูดว่า “อ๋อ นึกว่าแฟนคุณให้”
ลิเวียหัวเราะ “แฟนเหรอ? ยุ่งมากเลยค่ะ อาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกันเลย แม่ก็เลยเป็นคนให้กำลังใจก่อน”
เรซายิ้มกลับ แม้ในใจก็แอบดีใจแบบเห็นแก่ตัวนิด ๆ
วันนั้นเรซารู้สึกว่า ตัวเองเข้าใกล้ลิเวียมากขึ้นนิดหน่อย แม้จะเป็นแค่บทสนทนาเล็ก ๆ เรื่องบราวนี่กับแฟนที่ยุ่งเกินไป แต่มันก็เหมือนเขาได้เข้าไปในโลกเล็ก ๆ ของเธอ
คืนนั้น เขาเปิดไลน์
คราวนี้เป็นเขาที่ทักไปก่อน
“บราวนี่ฝีมือแม่คุณอร่อยไหม?”
ไม่กี่นาทีต่อมา...
“มากกกก! เดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาให้ชิมชิ้นนึงนะ ????”
คืนนั้น เรซานอนหลับไปพร้อมรอยยิ้ม
📖 รายการบท
- บทที่ 1: รอยยิ้มของเธอไม่เคยธรรมดา
- บทที่ 2: แชทที่ตอบกลับแค่คำว่า “โอเค”
- บทที่ 3: วันจันทร์ที่ไม่ธรรมดา
- บทที่ 4: บราวนี่กับสายตาที่เปลี่ยนไป
- บทที่ 5: ไม่ใช่แค่แชทเรื่องงานอีกต่อไป
- บทที่ 6: ความหึงที่ไม่ยอมรับ
- บทที่ 7: การรับส่งที่ทำให้ใจเต้น
- บทที่ 8: ปกป้องโดยไม่ต้องขอ
- บทที่ 9: ระหว่างความเงียบกับความอยากเป็นเจ้าของ