บทที่ 2: แชทที่ตอบกลับแค่คำว่า “โอเค”

ข้อความจากลิเวียมาถึงตอน 21:17 เรซาที่กำลังนอนดูยูทูบอยู่รีบลุกขึ้นมานั่งทันที การแจ้งเตือนจากเธอไม่เคยไม่ทำให้ใจเต้นแรง ทั้งที่เนื้อหาก็แค่เรื่องงาน
เรซาเปิดไลน์ อ่านช้า ๆ แล้วพิมพ์ตอบกลับว่า “โอเค ขอบคุณครับ ลิเวีย”
เขานิ่งไปสักพัก อยากพิมพ์เพิ่มอีกหน่อย แบบว่า “กินข้าวเย็นรึยัง” หรือ “ทำงานหนัก อย่าลืมดูแลสุขภาพนะ”
แต่สุดท้ายก็ลบหมด แล้วส่งแค่
"โอเค"
หลังจากนั้น หน้าจอมือถือก็มืดลง
เงียบ
ว่างเปล่า
กลางคืนแบบนี้ เรซามักจะถามตัวเองว่า ทำไมเขาถึงไม่กล้าทำอะไรให้มากกว่านี้ ทำไมความรู้สึกถึงกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัว
คำตอบมีแค่อย่างเดียว... เพราะเขารู้ว่าถ้าก้าวพลาดแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างอาจพังหมด ไม่ว่าจะความเป็นมืออาชีพ บรรยากาศในที่ทำงาน หรือแม้แต่มุมมองที่ลิเวียมีต่อเขา
เช้าวันถัดมา ลิเวียมากับรอยยิ้มเหมือนเดิม ทักทายทุกคน และทำงานเหมือนไม่มีอะไรพิเศษ แต่สำหรับเรซา ทุกวินาทีที่ได้มองเธอคือสิ่งพิเศษ
บางครั้งเรซาพิมพ์ข้อความยาวในดราฟต์ ถามสารทุกข์สุขดิบ เล่าเรื่องไร้สาระ หรือแม้แต่จะพิมพ์ว่า “คิดถึง”
แต่เขาไม่เคยส่งออกไปเลย
ทุกข้อความกลายเป็นแค่ไฟล์เงียบ ๆ ในมือถือของเขา เหมือนกับความรู้สึกในใจที่ไม่เคยไปถึงปลายทาง
📖 รายการบท
- บทที่ 1: รอยยิ้มของเธอไม่เคยธรรมดา
- บทที่ 2: แชทที่ตอบกลับแค่คำว่า “โอเค”
- บทที่ 3: วันจันทร์ที่ไม่ธรรมดา
- บทที่ 4: บราวนี่กับสายตาที่เปลี่ยนไป
- บทที่ 5: ไม่ใช่แค่แชทเรื่องงานอีกต่อไป
- บทที่ 6: ความหึงที่ไม่ยอมรับ
- บทที่ 7: การรับส่งที่ทำให้ใจเต้น
- บทที่ 8: ปกป้องโดยไม่ต้องขอ
- บทที่ 9: ระหว่างความเงียบกับความอยากเป็นเจ้าของ