📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

ฉันคิดว่า หลังจากคุยกันที่แพนทรี อาร์กาจะถอยห่างออกไป แต่เปล่าเลย... เขากลับเข้ามาใกล้มากขึ้นอีก ทุกเช้าเขาจะเป็นคนแรกที่ทักฉัน บางทีก็เอากาแฟมาให้ บางทีก็แค่พูดว่า "อย่าลืมกินข้าวเช้านะ"

ให้ตายสิ... จะไม่ให้หลงได้ยังไง?

วันที่ฉันต้องทำโอทีอยู่คนเดียว เขาก็โผล่มาพร้อมกับข้าวกล่อง
"ฉันไม่ชอบเห็นเธอทำงานจนลืมกินข้าว" เขาพูดแบบนั้น

เอ่อ... นี่เป็นห่วงเหมือนแฟนเลยนะ?

ฉันนั่งนิ่ง รู้สึกดีแต่ก็สับสน
"อาร์กา... นายรู้ใช่ไหม ว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันยุ่งยาก?"

เขากินเฟรนช์ฟรายส์ไปด้วย ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"รู้สิ แต่ฉันก็ไม่สามารถแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรได้"

เท่านั้นแหละ... เงียบสนิท

ฉันอยากพูดว่า "ฉันก็ชอบนายเหมือนกัน" แต่ในหัวกลับมีเสียงที่คอยเตือนว่านี่คือที่ทำงาน มันอาจสร้างปัญหาได้

แต่ทุกครั้งที่เขามองฉัน ทุกครั้งที่เขารอฉันกลับบ้าน ทุกครั้งที่เขาถามไถ่... ความรู้สึกในใจมันก็ยิ่งชัดขึ้นเรื่อยๆ