**เรื่องราวรักแห่งสายลม**
**เรื่องราวรักแห่งสายลม**
ณ เมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ มีหญิงสาวชื่อ "นางสาวพิชชา" ที่อาศัยอยู่กับครอบครัวในบ้านหลังเล็กๆ ใกล้ๆ กับท่าเรือ ในแต่ละวันเธอจะช่วยแม่ทำการบ้านและขายของในตลาด วันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังเดินไปตลาดตามทางที่คดเคี้ยวไปตามริมแม่น้ำ เธอได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะหลงทาง ชายหนุ่มคนนั้นชื่อว่า "นายเจษฎา" เขาคือชายหนุ่มจากเมืองใหญ่ที่กำลังเดินทางไปเยี่ยมญาติในเมืองเล็กๆ นี้
พิชชาเห็นเจษฎาที่ดูเหมือนจะมีปัญหาในการหาทาง จึงตัดสินใจเข้าไปถามเขาว่าต้องการความช่วยเหลือไหม เจษฎารู้สึกขอบคุณและทั้งสองเริ่มพูดคุยกัน
"สวัสดีครับ, ขอโทษที่ทำให้คุณต้องช่วย ผมกำลังหาทางไปที่บ้านญาติ" เจษฎาพูดด้วยท่าทางอ่อนโยน
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันชื่อพิชชา แล้วคุณล่ะคะ?" พิชชาถามด้วยรอยยิ้ม
"ชื่อเจษฎาครับ ดีใจที่ได้รู้จักครับ" เขาตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น
ทั้งสองเริ่มคุยกันและได้รู้จักกันมากขึ้น ในขณะที่เดินไปตามทาง พิชชาเล่าให้เจษฎาฟังถึงชีวิตในเมืองเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยความสงบและธรรมชาติ เจษฎาผู้มาจากเมืองใหญ่รู้สึกว่าเขาไม่เคยได้สัมผัสความเรียบง่ายแบบนี้มาก่อน
"เมืองเล็กๆ ที่นี่ดูสงบมากเลยนะครับ" เจษฎากล่าว "ทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับว่าเวลาเดินช้าลง"
พิชชาหัวเราะ "ใช่ค่ะ ที่นี่ทุกอย่างช้าและเงียบสงบ ผู้คนรู้จักกันหมด ทุกๆ วันเราใช้เวลาคุยกันมากกว่าที่จะเร่งรีบไปทำอะไร"
วันนั้นพิชชาพาเจษฎาไปยังบ้านของญาติของเขา และหลังจากนั้น พิชชาก็กลับไปทำงานที่ร้านของเธอในตลาด แต่หลังจากที่ทั้งสองพบกันในครั้งแรก พวกเขาก็เริ่มติดต่อกันบ่อยขึ้น ผ่านการส่งข้อความและพบปะกันทุกครั้งที่มีโอกาส
เดือนต่อมา เจษฎาตัดสินใจกลับมาเยี่ยมพิชชาอีกครั้ง เขาเริ่มรู้สึกว่าความสงบและความอบอุ่นที่พิชชาแสดงให้เขาเห็นนั้นทำให้เขาอยากจะอยู่ที่นี่มากกว่าที่จะกลับไปในเมืองใหญ่
วันหนึ่งในฤดูฝนที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม เจษฎาตัดสินใจสารภาพความในใจของเขากับพิชชา
"พิชชา... ผมรู้สึกเหมือนว่าเมืองเล็กๆ นี้ทำให้ผมพบความสุขที่ผมไม่เคยพบที่ไหนมาก่อน และคนที่ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้นก็คือคุณ" เขาพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน
