📚 เว็บนวนิยาย

ตอนที่ 7: ระหว่างเว้นระยะ... หรือจะถลำลึกไปแล้ว

ปกเรื่อง

ผู้เขียน: lynn.

ทุกวันยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ ที่จะทำเป็นไม่รู้สึกอะไร โดยเฉพาะเมื่ออาร์กาเริ่มไม่แคร์เรื่องกฎเกณฑ์ เขามาหาฉันทุกวันที่โต๊ะ บางทีก็แค่ถามว่า “กินข้าวหรือยัง?” แต่สายตาเขานี่สิ เหมือนกำลังรอคำตอบอีกแบบ

คืนนั้นเรากลับด้วยกัน พอถึงลานจอดรถ เขาหยุดเดินแล้วถามว่า
“เธอกลัวไหม ถ้าวันหนึ่งทุกคนรู้?”
ฉันงง
“รู้เรื่องอะไร?”
“ว่าฉันรักเธอ”

หัวใจฉันเหมือนโดนฟาดด้วยค้อนใหญ่
ฉันนิ่ง ไม่รู้จะตอบยังไง ระหว่างจะกระโดดกอดเขา หรือแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน

“รู้ไหม ติ,” เขาพูดต่อ “ฉันพยายามเว้นระยะนะ แต่ยิ่งถอย มันยิ่งลึกลงไปอีก”

ฉันพิงกับประตูรถ ก้มหน้ากลั้นใจ
“ฉันก็กลัวเหมือนกันอาร์กา กลัวว่าทุกอย่างจะพัง”

เขาพยักหน้าเบาๆ แต่ยิ้มของเขากลับมั่นคง
“ถ้ามันจะพัง ก็ให้มันพังพร้อมกัน”

และครั้งนี้... ฉันไม่อยากปฏิเสธอีกต่อไป
ไปที่บทถัดไป: ตอนที่ 8: แค่กอดเดียว... แต่คำถามเต็มหัวใจ

📖 รายการบท

📚 เรื่องแนะนำ