ตอนที่ 7: ระหว่างเว้นระยะ... หรือจะถลำลึกไปแล้ว

คืนนั้นเรากลับด้วยกัน พอถึงลานจอดรถ เขาหยุดเดินแล้วถามว่า
“เธอกลัวไหม ถ้าวันหนึ่งทุกคนรู้?”
ฉันงง
“รู้เรื่องอะไร?”
“ว่าฉันรักเธอ”
หัวใจฉันเหมือนโดนฟาดด้วยค้อนใหญ่
ฉันนิ่ง ไม่รู้จะตอบยังไง ระหว่างจะกระโดดกอดเขา หรือแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
“รู้ไหม ติ,” เขาพูดต่อ “ฉันพยายามเว้นระยะนะ แต่ยิ่งถอย มันยิ่งลึกลงไปอีก”
ฉันพิงกับประตูรถ ก้มหน้ากลั้นใจ
“ฉันก็กลัวเหมือนกันอาร์กา กลัวว่าทุกอย่างจะพัง”
เขาพยักหน้าเบาๆ แต่ยิ้มของเขากลับมั่นคง
“ถ้ามันจะพัง ก็ให้มันพังพร้อมกัน”
และครั้งนี้... ฉันไม่อยากปฏิเสธอีกต่อไป
📖 รายการบท
- ตอนที่ 1: วันแรกก็ปวดหัวแล้ว
- ตอนที่ 2: เจ้านายจอมจู้จี้แต่ใจดีแฮะ
- ตอนที่ 3: เริ่มใจสั่นโดยไม่รู้ตัว
- ตอนที่ 4: ห้ามใจไม่ให้รัก แต่ทำไมยากจัง
- ตอนที่ 5: ใจมันส่งสัญญาณ แต่สมองยังค้านอยู่
- ตอนที่ 6: จะปฏิเสธยังไง... ในเมื่อเขาใส่ใจขนาดนี้
- ตอนที่ 7: ระหว่างเว้นระยะ... หรือจะถลำลึกไปแล้ว
- ตอนที่ 8: แค่กอดเดียว... แต่คำถามเต็มหัวใจ
- ตอนที่ 9: สบายใจ... แต่ไม่เคยได้ครอบครอง
- ตอนที่ 10: อาจจะ... รักของเราก็แค่นี้