บทที่ 5: แสงสว่างแห่งการปลดปล่อย

เขากลับไปหาพ่อแม่ของเต และเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกเขาฟัง พ่อแม่ของเตเสียใจที่รู้ความจริง แต่พวกเขาก็เข้าใจและให้อภัยธี พวกเขาขอบคุณธีที่ในที่สุดก็กล้าที่จะเปิดเผยความจริง และพวกเขาก็บอกว่าเตคงจะดีใจที่ธีได้ปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกผิด
ธีตัดสินใจที่จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเต เขาไปทำบุญที่วัด จัดงานเล็กๆ เพื่อรำลึกถึงเต และขอให้วิญญาณของเตไปสู่สุคติ หลังจากนั้น ธีก็รู้สึกว่าเขาสามารถก้าวต่อไปในชีวิตได้โดยปราศจากความรู้สึกผิดที่คอยตามหลอกหลอน
เขากลับไปทำงานที่ร้านกาแฟเล็กๆ ของเขา ชีวิตประจำวันของเขากลับมาเป็นปกติอีกครั้ง แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือจิตใจของเขา ธีกลายเป็นคนที่เข้มแข็งและมองโลกในแง่ดีมากขึ้น เขาเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง และเขาก็เข้าใจว่าทุกคนต่างก็เคยทำผิดพลาด แต่สิ่งสำคัญคือการเรียนรู้จากความผิดพลาดนั้นและก้าวต่อไป
นัท เพื่อนสนิทของธี สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีของธี เขารู้สึกดีใจที่ธีสามารถหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานได้ พวกเขากลับมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม และให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
ในคืนหนึ่ง ขณะที่ธีนั่งอยู่คนเดียวในห้องพักของเขา แสงจันทร์ส่องสว่างลอดหน้าต่างเข้ามา ธีมองไปยังเงาของตัวเองที่ทาบทับอยู่บนผนัง เขายิ้มออกมาอย่างมีความสุข เพราะเขารู้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป แม้ว่าเตจะไม่อยู่เคียงข้างเขาในโลกแห่งความจริง แต่เตก็จะอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป และเงาที่เคยเป็นความมืดมิดและความหวาดกลัวก็ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการปลดปล่อยและการเริ่มต้นใหม่
ชีวิตของธีดำเนินต่อไปด้วยความหวังและความสุข เขารู้ว่าเขาจะต้องใช้ชีวิตให้ดีที่สุด เพื่อเป็นเกียรติแก่ความทรงจำของเต และเพื่อตอบแทนโอกาสที่เขาได้รับในการเริ่มต้นใหม่ เขาจะไม่ลืมบทเรียนที่เขาได้รับ และเขาจะจดจำเสมอว่าแม้แต่ในความมืดมิดที่สุด ก็ยังมีแสงสว่างแห่งการปลดปล่อยรอคอยอยู่เสมอ
ไม่มีบทถัดไปแล้ว