บทที่ 3: ร่องรอยที่หายไป
คืนวันศุกร์ผ่านไปพร้อมกับเศษเสี้ยวของความหวาดกลัวที่ยังคงเกาะติดอยู่บนผนังบ้าน ครอบครัวสัญชัยตื่นขึ้นมาพร้อมกับขอบตาคล้ำและความรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างลึกซึ้ง พวกเขาพยายามใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ แต่เงาของ "แขก" เหล่านั้นยังคงตามหลอกหลอน ริโอปฏิเสธที่จะไปโรงเรียน ยืนยันว่าเขาเห็นอะไรบางอย่างที่หน้าต่างห้องนอนเมื่อคืน ริสาพยายามทำให้เขาเชื่อ แต่เธอเองก็รู้ว่ามันไม่ใช่ภาพลวงตา
คุณวิษณุตัดสินใจขอความช่วยเหลืออีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่จากผู้เชี่ยวชาญด้านเหนือธรรมชาติ แต่จากนักประวัติศาสตร์ท้องถิ่นที่เขาเคยได้ยินมาว่าเคยศึกษาคดีแปลกๆ ในเมืองนั้น ชื่อของเขาคือคุณเฮรู หลังจากอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น คุณเฮรูฟังอย่างตั้งใจ บางครั้งก็พยักหน้า "มีวัตถุแปลกๆ ที่คุณเคยพบในบ้านหลังนี้หรือไม่?" เขาถาม คุณวิษณุคิดหนัก บ้านหลังนั้นเป็นมรดกจากทวดของเขา สร้างมานานกว่าร้อยปี ไม่มีอะไรแปลก อย่างน้อยก็เท่าที่เขารู้
"อย่างนี้นะครับคุณวิษณุ" คุณเฮรูอธิบาย "บ่อยครั้งที่สิ่งมีชีวิตที่คุณเล่ามานั้นผูกติดอยู่กับวัตถุบางอย่าง หรือแม้แต่ที่ดินที่สิ่งก่อสร้างนั้นตั้งอยู่ มีเรื่องเล่าเก่าแก่เกี่ยวกับครอบครัวหนึ่งที่หายตัวไปในบริเวณนี้เมื่อหลายศตวรรษก่อน พวกเขาเป็นครอบครัวที่มีนิสัยชอบเก็บวัตถุศักดิ์สิทธิ์แปลกๆ" คุณวิษณุขมวดคิ้ว มันเกี่ยวข้องกันหรือไม่? คุณเฮรูแนะนำให้หาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติของบ้านหลังนั้น อาจมีห้องลับหรือวัตถุที่ถูกทิ้งไว้
คืนนั้น หลังจากริโอหลับไป ริสาแอบค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับประวัติของบ้านพวกเขา เธอพบบทความเก่าๆ บางบทความที่กล่าวถึง "บ้านตระกูลอังการา" ซึ่งตั้งอยู่ในสถานที่เดียวกัน ว่ากันว่าครอบครัวนั้นมีชื่อเสียงในด้านการปฏิบัติพิธีกรรมลึกลับ และในที่สุดก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย นอกจากนี้ยังมีตำนานเกี่ยวกับ "กระจกดำ" ที่ครอบครัวอังการามี ซึ่งกล่าวกันว่าสามารถเรียกสิ่งมีชีวิตจากโลกอื่นได้ ริสาขนลุกเมื่ออ่านเรื่องนี้ เป็นไปได้ไหมว่ากระจกนั้นอยู่ในบ้านนี้?
วันรุ่งขึ้น ริสาเล่าสิ่งที่พบให้คุณวิษณุฟัง พวกเขาตัดสินใจตามหากระจกนั้น พวกเขาค้นห้องเก็บของ ตรวจสอบทุกซอกทุกมุมที่อาจซ่อนอยู่ ไม่มีอะไรเลย แต่ขณะที่พวกเขากำลังค้นหาในห้องใต้หลังคา ใต้กองผ้าเก่าและของใช้ที่ทรุดโทรม คุณวิษณุพบกล่องไม้แกะสลักอย่างประณีต กล่องนั้นไม่ได้ล็อค ค่อยๆ เขาเปิดมันออก ภายในมีสร้อยคอพร้อมจี้รูปตาแปลกๆ และหนังสือเก่าแก่ปกหนังที่ชำรุด ไม่มีกระจก อย่างไรก็ตาม อากาศในห้องใต้หลังคาก็เย็นลงอย่างกะทันหัน และเงาหนึ่งแวบผ่านหลังของคุณวิษณุ พวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียว
คุณวิษณุตัดสินใจขอความช่วยเหลืออีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่จากผู้เชี่ยวชาญด้านเหนือธรรมชาติ แต่จากนักประวัติศาสตร์ท้องถิ่นที่เขาเคยได้ยินมาว่าเคยศึกษาคดีแปลกๆ ในเมืองนั้น ชื่อของเขาคือคุณเฮรู หลังจากอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น คุณเฮรูฟังอย่างตั้งใจ บางครั้งก็พยักหน้า "มีวัตถุแปลกๆ ที่คุณเคยพบในบ้านหลังนี้หรือไม่?" เขาถาม คุณวิษณุคิดหนัก บ้านหลังนั้นเป็นมรดกจากทวดของเขา สร้างมานานกว่าร้อยปี ไม่มีอะไรแปลก อย่างน้อยก็เท่าที่เขารู้
"อย่างนี้นะครับคุณวิษณุ" คุณเฮรูอธิบาย "บ่อยครั้งที่สิ่งมีชีวิตที่คุณเล่ามานั้นผูกติดอยู่กับวัตถุบางอย่าง หรือแม้แต่ที่ดินที่สิ่งก่อสร้างนั้นตั้งอยู่ มีเรื่องเล่าเก่าแก่เกี่ยวกับครอบครัวหนึ่งที่หายตัวไปในบริเวณนี้เมื่อหลายศตวรรษก่อน พวกเขาเป็นครอบครัวที่มีนิสัยชอบเก็บวัตถุศักดิ์สิทธิ์แปลกๆ" คุณวิษณุขมวดคิ้ว มันเกี่ยวข้องกันหรือไม่? คุณเฮรูแนะนำให้หาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติของบ้านหลังนั้น อาจมีห้องลับหรือวัตถุที่ถูกทิ้งไว้
คืนนั้น หลังจากริโอหลับไป ริสาแอบค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับประวัติของบ้านพวกเขา เธอพบบทความเก่าๆ บางบทความที่กล่าวถึง "บ้านตระกูลอังการา" ซึ่งตั้งอยู่ในสถานที่เดียวกัน ว่ากันว่าครอบครัวนั้นมีชื่อเสียงในด้านการปฏิบัติพิธีกรรมลึกลับ และในที่สุดก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย นอกจากนี้ยังมีตำนานเกี่ยวกับ "กระจกดำ" ที่ครอบครัวอังการามี ซึ่งกล่าวกันว่าสามารถเรียกสิ่งมีชีวิตจากโลกอื่นได้ ริสาขนลุกเมื่ออ่านเรื่องนี้ เป็นไปได้ไหมว่ากระจกนั้นอยู่ในบ้านนี้?
วันรุ่งขึ้น ริสาเล่าสิ่งที่พบให้คุณวิษณุฟัง พวกเขาตัดสินใจตามหากระจกนั้น พวกเขาค้นห้องเก็บของ ตรวจสอบทุกซอกทุกมุมที่อาจซ่อนอยู่ ไม่มีอะไรเลย แต่ขณะที่พวกเขากำลังค้นหาในห้องใต้หลังคา ใต้กองผ้าเก่าและของใช้ที่ทรุดโทรม คุณวิษณุพบกล่องไม้แกะสลักอย่างประณีต กล่องนั้นไม่ได้ล็อค ค่อยๆ เขาเปิดมันออก ภายในมีสร้อยคอพร้อมจี้รูปตาแปลกๆ และหนังสือเก่าแก่ปกหนังที่ชำรุด ไม่มีกระจก อย่างไรก็ตาม อากาศในห้องใต้หลังคาก็เย็นลงอย่างกะทันหัน และเงาหนึ่งแวบผ่านหลังของคุณวิษณุ พวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียว
.jpg)
