บทที่ 3: พระจันทร์เต็มดวงที่ไร้คำสัญญา

พระจันทร์เต็มดวงลอยอยู่กลางฟ้า
“สวยจัง” ฮานะกระซิบ
“เราคงไม่ได้เห็นมันด้วยกันอีกแล้ว” อาร์ก้าตอบ
ฮานะจ้องหน้าเขา ดวงตาเธอเต็มไปด้วยน้ำ “นายกลัวตายไหม?”
“เมื่อก่อนใช่...ตอนนี้ฉันกลัวจะต้องจากเธอมากกว่า”
ฮานะจับมือเขา มือเย็น แต่มันจริง
“ถ้าเราอยู่ไม่นาน งั้นคืนนี้...ขอใช้ให้เหมือนวันสุดท้ายได้ไหม?”
และค่ำคืนนั้น พวกเขาคุยเรื่องความฝัน เมืองที่ยังไม่ได้ไป หนังสือที่ยังไม่จบ และความรัก...ที่ยังไม่ได้พูด