บทที่ 3: ภาษารักที่ถูกลืม
 duduk di bawah cahaya bulan di loteng tua, dikelilingi buku-buku tua dan debu berterbangan. Di tangannya, buku besar yang terbuka dan mengeluarkan cahaya sihir berwarna ungu dan ema.jpg)
ภาษาที่พวกเขาใช้ไม่ใช่ภาษาของมนุษย์ธรรมดา ทุกคำคือเวทมนตร์ และทุกประโยคคือคำสัญญา มีเพียงหัวใจที่บริสุทธิ์เท่านั้นที่สามารถอ่านเรื่องราวของพวกเขาได้อีกครั้ง
แล้วรานียาล่ะ? เธอเริ่มจำได้ ทีละนิด ทีละนิด แต่เธอก็กลัว... เพราะความรักนั้นอันตราย