บทที่ 1: ห้องใต้หลังคาและหนังสือฝุ่นเกาะ
 duduk di bawah cahaya bulan di loteng tua, dikelilingi buku-buku tua dan debu berterbangan. Di tangannya, buku besar yang terbuka dan mengeluarkan cahaya sihir berwarna ungu dan ema.jpg)
หนังสือเปิดเองเมื่อเธอแตะ หน้ากระดาษว่างเปล่า—ยกเว้นหน้าเดียวที่เขียนประโยคด้วยไฟ: "ผู้ที่เปิด ย่อมพร้อมรับสิ่งที่ถูกลืม"
รานียาขนลุก แต่แทนที่จะหนี เธอกลับนั่งลงแล้วเริ่มอ่าน เหมือนมีบางอย่างในตัวเธอถูกปลุกขึ้นมา—ส่วนที่เคยหายไปนาน