บทที่ 5: หนึ่งพันปีในอ้อมอกของคุณ

"คำสาปนี้เป็นของฉัน เธอไม่ต้องเจ็บไปด้วย"
แต่เมื่อแอเรลพยายามจะจากไป แสงประหลาดก็โอบล้อมทั้งคู่ เสียงหนึ่งดังขึ้นในอากาศ เสียงจากอดีต
"รักแท้ไม่เคยลืม เพราะผู้ที่จำได้คือจิตวิญญาณ ไม่ใช่ความคิด"
และคำสาป... ก็สลาย
แอเรลจูบหน้าผากของเลีย และเป็นครั้งแรกในพันปี เขาร้องไห้
ไม่ใช่เพราะเศร้า แต่เพราะเป็นอิสระ
ไม่มีบทถัดไปแล้ว