📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

ฝนมักจะเป็นสัญญาณเสมอ ทุกหยดเหมือนเสียงกระซิบที่มีแค่แอเรลเท่านั้นที่ได้ยิน

คืนนั้น ท่ามกลางสายฝนที่โปรยลงมาเบาๆ ในตรอกแคบของเมืองเก่า แอเรลเห็นเธอ... เด็กสาวคนนั้น ผมของเธอเปียกตลอดตัว ดวงตาเธอจ้องมองท้องฟ้าอย่างว่างเปล่า และไม่รู้ทำไม โลกถึงหยุดเคลื่อนไหวเมื่อสายตาของทั้งสองสบกัน

"ฉันจำแววตานั้นได้..." แอเรลพึมพำกับตัวเอง

เธอเดินผ่านไป โดยไม่รู้เลยว่าได้เดินเข้าสู่ชีวิตของชายที่ไม่สามารถตายได้ ตั้งแต่คืนนั้น แอเรลเริ่มติดตามเธอ ไม่ใช่เพื่อหลอกหลอน แต่เพื่อย้ำเตือนตัวเอง... ว่าความหวังยังคงอยู่

และความหวังนั้นมีชื่อว่า

เลีย