📚 เว็บนวนิยาย

บทที่ 3: เมื่อสายฝนเตือนความทรงจำ

ปกเรื่อง

ผู้เขียน: lynn.

คืนนั้นฝนตกหนัก รากานั่งอยู่ในรถ ขยับไม่ได้ ตรงหน้าเขา เมย์รายืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ ตัวเปียกปอน
เขาลงจากรถ
“ขึ้นมาสิ เมย์รา”
เธอลังเลเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นรถ
ในรถมีแต่เสียงฝน แต่ในใจกลับวุ่นวาย
“ฉันคิดถึงนายบ่อยๆ” เมย์ราพูดเบาๆ
“ฉันก็เหมือนกัน” รากาตอบ
“ฉันเสียใจที่ตอนนั้นทิ้งนาย...”
รากามองเธอ ดวงตาเธอเต็มไปด้วยน้ำตา
“ฉันก็ผิดเหมือนกัน”
และเป็นครั้งแรกที่พวกเขาคุยกันจากหัวใจ เกี่ยวกับบาดแผล ความเหงา และความรักที่ยังไม่จากไปไหน
ไปที่บทถัดไป: บทที่ 4: บาดแผลที่พาเธอกลับมา

📖 รายการบท

📚 เรื่องแนะนำ