บทที่ 7: ระยะห่างที่เริ่มใกล้ชิด

วันหนึ่งในช่วงเย็น หลังจากที่เลิกงานแล้ว คุณชายก็เดินเข้ามาหาลิซาที่ห้องทำงาน "ลิซา ฉันมีเรื่องที่อยากจะพูด" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากกว่าปกติ
ลิซาพยักหน้าและนั่งลงที่เก้าอี้ข้างโต๊ะทำงานของเธอ "แน่นอนค่ะ คุณชาย มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยได้ไหมคะ?"
คุณชายมองเธอสักพัก ก่อนจะพูดว่า "ฉันคิดว่าเราควรคุยกันเกี่ยวกับความรู้สึกของเราทั้งสอง มันมีบางอย่างที่ฉันรู้สึกว่าต้องพูดออกมา"
ลิซาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้น นี่จะเป็นเวลาที่พวกเขาจะเปิดเผยสิ่งที่เคยซ่อนเร้นอยู่หรือไม่?
"คุณชายค่ะ ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน" ลิซาพูดในที่สุด "แต่ฉันกลัวว่าทุกอย่างจะยุ่งยากเกินไป"
คุณชายถอนหายใจยาวๆ และนั่งลงข้างๆ ลิซา "ฉันก็กลัวเหมือนกัน แต่เราไม่สามารถเดินไปข้างหน้าแบบนี้ได้ ฉันไม่อยากทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนขึ้น
ลิซารู้สึกเหมือนกับภาระที่หนักหน่วงในใจของเธอถูกปลดออกไปบางส่วน ถึงแม้ว่ายังมีความไม่แน่ใจอยู่บ้าง แต่การที่พวกเขาได้เปิดใจพูดคุยกันแล้วนั้นก็ช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาก