📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

ช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา เราอยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น บางวันเขามารับที่บ้าน บอกว่า “ขับผ่านพอดี” แต่ฉันรู้ว่าเขาตั้งใจ บางวันก็ส่งขนมให้ ตอนที่ฉันทำงานล่วงเวลา เรื่องเล็กๆ ที่ทำให้วันของฉันดีขึ้นมาก

แต่ทุกครั้งที่ฉันเริ่มรู้สึกว่า “บางทีเราอาจเป็นมากกว่านี้ได้” มันก็เหมือนมีระยะห่างบางอย่างที่มองไม่เห็น แต่มันรู้สึกได้ เหมือนกำแพงบางๆ ที่กั้นไม่ให้ฉันเข้าไปใกล้กว่านี้

ฉันเคยลองส่งสัญญาณ เช่นชวนไปดูหนังรัก เขาก็ไปนะ แต่ระหว่างดูหนัง เราแค่หันไปมองกันเป็นพักๆ แล้วยิ้ม แล้วก็เงียบ เหมือนเราต่างรู้ว่าทั้งหมดนี้มันแค่ภาพลวงตา

ยิ่งอยู่ใกล้กัน ยิ่งรู้สึกห่าง เพราะความรู้สึกที่ไม่เคยพูดออกมา มันกลายเป็นความเข้าใจผิดสะสม เรากลัวที่จะพูด กลัวที่จะเสีย แต่การเงียบนี่แหละ...ที่ทำให้เจ็บยิ่งกว่า