📚 เว็บนวนิยาย

บทที่ 3: ความในใจที่เงียบเกินจะเก็บไว้

ปกเรื่อง

ผู้เขียน: cano

ในวันส่งโปรเจกต์สุดท้าย เก้ากับธามทำโปรเจกต์ชื่อว่า "เสียงในความเงียบ"

ในงานนิทรรศการ เธอเปิดเสียงเพลงที่ธามแต่งขึ้นมา
เป็นเปียโนทำนองช้า อ่อนโยน และอบอุ่น

ขณะเพลงบรรเลง เธอขึ้นพูดต่อหน้าทุกคนว่า

“เขาไม่พูด...แต่เขาแสดงออกชัดเจนยิ่งกว่าทุกคำพูดบนโลก”
“ธาม...ถ้านายได้ยินเสียงหัวใจฉัน ฉันอยากให้นายรู้ว่า มันเรียกชื่อนายอยู่ทุกวัน”

หลังจบงาน ธามยื่นโน้ตแผ่นเล็กให้เธอ เขียนว่า:

“ฉันอาจเงียบ...แต่หัวใจฉันไม่เคยเงียบเลย”

“มันตะโกนเรียกเธอมาตลอด”

เอพิลอก
วันนี้ ธามกับเก้านั่งเงียบๆ ในห้องดนตรีด้วยกันบ่อยขึ้น
ไม่มีคำพูดมากมาย ไม่มีเสียงหัวเราะดังๆ เหมือนเมื่อก่อน

แต่แค่แววตา...และเสียงเปียโน ก็เพียงพอแล้วสำหรับ "คำว่ารัก"

จบเรื่อง: “เงียบ...แต่รัก”

ไม่มีบทถัดไปแล้ว

📖 รายการบท

📚 เรื่องแนะนำ