📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: Sleepy

วันนั้นฉันเห็นนาราร้องไห้ ข้างหลังห้องสมุด เธออยู่คนเดียว

เธอที่ดูเข้มแข็งและยิ้มเสมอ แต่ครั้งนี้เธอกลับปิดหน้าร้องไห้ มือสั่น ฉันยืนดูไม่ได้

“นารา?” ฉันเรียกเบาๆ

เธอรีบเช็ดน้ำตา “อ๋อ...ดิโอน ขอโทษนะ เราไม่เป็นไร”

“อย่าโกหกเลย ฉันก็รู้สึกได้”

ในที่สุดเธอก็เล่าให้ฟังว่า พ่อของเธอป่วยหนัก และเธอต้องดูแลเขาทุกคืน ขณะเดียวกันก็ยังต้องรักษาเกรดในโรงเรียน แรงกดดันมันหนักมาก

ฉันนั่งข้างๆ เธอ “เธอไม่ต้องเข้มแข็งคนเดียวก็ได้ นารา”

เธอมองฉัน “แต่ฉันเป็นประธานชั้นเรียน ฉันต้องเป็นแบบอย่าง”

“เป็นแบบอย่างไม่ได้แปลว่าต้องแกล้งทำเป็นมีความสุข จริงใจต่างหากที่เท่”

เป็นครั้งแรกที่ฉันลูบหลังใครบางคนด้วยความตั้งใจจริง และเป็นครั้งแรกที่นาราพิงไหล่ฉัน

ฉันรู้ตัวว่า เธอไม่ใช่แค่แสงสว่างของฉัน แต่ฉันก็อยากเป็นแสงให้เธอเหมือนกัน