📚 เว็บนวนิยาย

ตอนที่ 3: ทีละนิด ฉันเริ่มใส่ใจ

ปกเรื่อง

ผู้เขียน: Sleepy

ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งจะรู้สึกอยากไปโรงเรียน เมื่อก่อนเสียงกริ่งเข้าเรียนคือฝันร้าย แต่ตอนนี้...มันคือเหตุผลที่ทำให้ฉันอยากไป

และเหตุผลนั้น...คือนารา

เธอไม่เคยโกรธแม้ว่าฉันจะยังปากเสีย เธอไม่เคยยอมแพ้แม้ว่าฉันจะยังเถียง เธอยังคงนั่งข้างๆ ฉันตอนเรียน ใช้ปากกาไฮไลต์สีชมพูขีดข้อความในหนังสือฉัน พร้อมพูดเบาๆ ว่า “อันนี้สำคัญนะ ดิโอน”

ทุกครั้งที่เธอยิ้ม มันมีอะไรบางอย่างในอกฉันที่รู้สึกแปลกๆ ฉันไม่เข้าใจ แต่มัน...ดี

ฉันเริ่มอดกลั้นอารมณ์เวลาครูดุ เริ่มจดเลคเชอร์ ถึงแม้ว่าลายมือจะยังเละๆ ฉันช่วยเพื่อนที่ล้มในสนามกีฬา—สิ่งที่เมื่อก่อนฉันไม่เคยคิดจะทำ

และสิ่งที่น่าตกใจที่สุด? ฉันปฏิเสธคำชวนจากเพื่อนให้หนีเรียน

“เป็นอะไรไปวะ?” เพื่อนถาม

ฉันตอบแค่ว่า “ฉันกำลังเปลี่ยนแปลง”

ทั้งหมดนั้น...เพราะผู้หญิงคนหนึ่ง—นารา คนที่มองฉันไม่ใช่จากอดีต แต่จากสิ่งที่ฉันอาจจะกลายเป็นในอนาคต
ไปที่บทถัดไป: ตอนที่ 4: รอยยิ้มที่ซ่อนบาดแผล

📖 รายการบท

📚 เรื่องแนะนำ