📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: Sleepy

ฉันเริ่มรู้ว่า นาราไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ง่าย ทุกวันเธอจะเป็นฝ่ายทักฉันก่อน แม้ฉันจะทำหน้าไม่รับแขก แม้ฉันจะแกล้งไม่สนใจ เธอก็ยังยิ้มและพูดกับฉันเสมอ

ตอนที่ฉันได้คะแนนสอบตก เธอเดินมาที่โต๊ะฉันพร้อมกับหนังสือ

“มาเรียนด้วยกันไหม?”

ฉันจ้องเธอ “เธอไม่เหนื่อยเหรอ นารา?”

“เหนื่อยสิ... แต่เธอเป็นคนที่ควรค่าแก่การพยายาม”

นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนั้นกับฉัน ปกติทุกคนจะพูดว่า “ดิโอนเหรอ? หมดหวังแล้วนั่น” แต่เธอเห็นอะไรบางอย่างในตัวฉัน ที่แม้แต่ฉันก็ไม่รู้ว่ามี

วันนั้นเรานั่งอ่านหนังสือด้วยกันที่ห้องสมุด ตอนแรกฉันก็แค่แกล้งทำเป็นตั้งใจฟัง แต่เธอสอนอย่างใจเย็นมาก จนสุดท้าย...ฉันฟังจริงๆ

หนึ่งชั่วโมงกับนารา...มันเหมือนนั่งมองแสงอาทิตย์ยามเช้า สงบ อบอุ่น