บทที่ 2: ใต้ฟ้าเดียวกัน

เธอได้เจอผู้คนใหม่ๆ ได้รับข้อเสนอทำงานต่อในยุโรป แต่ใจเธอยังลังเล
เธอเปิดอีเมลเก่าๆ อ่านซ้ำๆ เหมือนกำลังหาเหตุผลในการกลับไป หรืออยู่ต่อ
วันหนึ่ง เธอได้รับจดหมายฉบับพิเศษ
“อิง... ฉันเขียนเพลงไว้เพลงหนึ่ง ชื่อว่า ใต้แสงดาวเดียวกัน
มันคือเพลงที่ฉันแต่งให้เธอ ฟังแล้วตอบฉันที ว่าเธอยังเชื่อในคำว่ารออยู่ไหม...”
แนบมาด้วยลิงก์ YouTube ซึ่งเป็นคลิปที่เขาเล่นกีตาร์ร้องเพลงด้วยเสียงอุ่นๆ และดวงตาที่ยังเต็มไปด้วยเธอ
อิงฟ้าร้องไห้ทันทีที่ได้ฟัง...
เธอรู้แล้วว่าการรอคอยของเขาไม่เคยจาง