บทที่ 2: ความทรงจำในลมหายใจ

เขาค่อยๆ ระลึกถึงความสุขที่เคยมี — เสียงนกตอนเช้า กลิ่นหญ้าเปียกฝน และหัวใจที่เคยเบาสบาย
ฝ้ายไม่เคยพูดถึงอดีต ไม่เคยถามว่าเขาหายไปทำไม
แต่ในทุกการกระทำของเธอ มีความอบอุ่นที่ทำให้นทีรู้ว่า...
“เธอไม่เคยลืมเขาเลย”
เขาเริ่มรู้สึกว่า หัวใจเขากำลังเดินกลับบ้าน
และบ้านของเขา...อาจไม่ใช่แค่สถานที่ แต่อาจเป็น "คน" คนหนึ่ง