📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

หลายวันผ่านไป ลลิตาหายไปจากห้องสมุด ไม่มีจดหมาย ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีเสียงเปิดหนังสือ

ธามเริ่มรู้สึกถึงความว่างเปล่า เขาเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายไว้ในหนังสือเล่มที่เธอชอบ

“ถ้าคุณยังกลับมาอ่านหนังสือ...ผมจะรออยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง”
“แค่คุณเดินเข้ามา ผมจะรู้ว่าคุณคือคนในจดหมายนั้น”

หลายวันผ่านไป...เธอไม่มา

แต่ในวันหนึ่งของฤดูฝน — ลลิตากลับมาที่ห้องสมุด

เธอเดินเข้ามาช้าๆ มือถือหนังสือเล่มเก่า...และมองไปที่โต๊ะริมหน้าต่าง

ธามนั่งรออยู่ตรงนั้น — พร้อมรอยยิ้มและกระดาษแผ่นสุดท้ายในมือ

เอพิลอก
พวกเขาเริ่มพูดคุยกันจริงๆ เป็นครั้งแรก

และพบว่า...บางที ความรักที่สวยที่สุด อาจไม่ต้องเริ่มจากหน้าตา หรือชื่อเสียง

แค่ “ความรู้สึก” ที่จริงใจ...และจดหมายสั้นๆ บนกระดาษแผ่นหนึ่ง ก็พอแล้ว

จบเรื่อง: "จดหมายถึงคนที่คุณก็รู้ว่าใคร"