บทที่ 2: เธอกับเขา...ในห้องเดียวกัน

เขาไม่กล้าพูดกับลลิตาตรงๆ จึงใช้วิธีเขียนจดหมายซ่อนไว้ในหนังสือ เขาไม่ต้องการให้เธอรู้ว่าเขาเป็นใคร — เพราะเขาเชื่อว่า "บางความรู้สึก ไม่จำเป็นต้องมีใบหน้า"
จนกระทั่งวันหนึ่ง ลลิตาตอบกลับ
เธอสอดกระดาษเล็กๆ ไว้ในหนังสือว่า:
“ถึงคุณ...คนที่แอบห่วงฉันโดยไม่เปิดเผยตัว”
“ขอบคุณนะคะ สำหรับข้อความทุกฉบับ ฉันยิ้มทุกครั้งที่อ่าน”
“แต่ถ้าวันหนึ่งฉันอยากรู้จักคุณจริงๆ...คุณจะยอมให้ฉันรู้ไหม?”
ธามอ่านแล้ว ใจสั่น เขากำลังจะตัดสินใจบอกเธอว่าเขาเป็นใคร...
แต่ในวันถัดมา ลลิตากลับไม่ได้มาอีกเลย