บทที่ 3: คำตอบในบทสุดท้าย

ในหน้าสุดท้ายของเล่มนั้น มีเพียงกระดาษแผ่นเดียวที่เขียนว่า
“วันอาทิตย์นี้ บ่ายสามโมง ที่สถานีรถไฟลำปาง — ถ้าคุณยังอยากรู้คำตอบของเรื่องทั้งหมด”
เจนลังเลอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนตัดสินใจออกเดินทาง
วายุไปส่งเธอที่สถานี เขายิ้มบางๆ และพูดเพียงว่า “ผมดีใจที่คุณจะได้รู้คำตอบ...แต่ก็ใจหายเหมือนกันนะครับ”
เจนหันกลับไปมองเขา ดวงตาสั่นไหว
“ถ้าคำตอบของเรื่องเก่าไม่ใช่ตอนจบ...คุณจะอยู่ตรงนี้ไหม?” เธอถาม
วายุยิ้ม และตอบว่า “ผมจะอยู่...ถ้าคุณยังอยากเริ่มบทใหม่กับผม”
เอพิลอก
ที่สถานีลำปาง เจนพบอคินอีกครั้ง
เขาเล่าว่าเขาหายไปเพราะป่วยด้วยโรคที่รักษายาก และไม่อยากให้เธอต้องเจ็บปวดกับการรอคอยที่อาจไม่มีวันกลับมา
แต่เมื่อเขารอด — สิ่งเดียวที่อยากทำคือ "คืนหนังสือทั้งหมดให้เธอ...เพื่อขอให้เธอเริ่มต้นอีกครั้ง ไม่ว่าจะกับเขา หรือไม่ก็ตาม"
เจนน้ำตาไหล เธอบอกอคินว่าเธอให้อภัย
แต่เมื่อเธอกลับถึงกรุงเทพฯ สิ่งแรกที่เธอทำคือ...เปิดประตูร้าน แล้วพบวายุยืนรอเธออยู่หน้าร้าน พร้อมกับหนังสือเล่มใหม่ในมือ
ชื่อหนังสือเล่มนั้นคือ: “บทใหม่ของเรา”
จบเรื่อง: "ร้านหนังสือในความทรงจำ"
ไม่มีบทถัดไปแล้ว