บทที่ 5: เงาสุดท้าย

ผู้คนเริ่มเห็นเงาของตนเองทีละคน และเมื่อเงากลับมา ความเจ็บปวดก็ตามมา—รวมถึงความรัก
พวกเขาตื่นจากแสงจอมปลอม โลกเปลี่ยน ไม่ใช่สีขาวอีกต่อไป แต่มันมีชีวิต
อาลูน่าเงยหน้ามองฟ้า หลับตา และจำได้ทุกอย่าง
“ฉันไม่ใช่อาลูน่า” เธอกระซิบ “แต่ตอนนี้... ฉันเลือกได้ว่าอยากเป็นใคร”
ไม่มีบทถัดไปแล้ว