✦ บทที่ 1: "วันนั้น เรายังคงเป็นเหมือนเดิม"

เมื่อเรวานมาถึง รอยยิ้มของอลียาก็ผุดขึ้นทันที แต่รอยยิ้มนั้นจางหายเมื่อเธอเห็นดวงตาของเขา — แดง เหมือนเพิ่งร้องไห้
"เกิดอะไรขึ้นเหรอวาน" เธอถามเบาๆ
เรวานนั่งลงข้างๆ พยายามหาคำพูด "เมื่อกี้... ผมคุยกับพ่อ"
อลียารู้ทันทีว่ามันจะไปในทิศทางไหน พวกเขารู้ดีว่าครอบครัวไม่ยอมรับความสัมพันธ์นี้ แต่ก็ยังดันทุรังรักกันต่อ
"พ่อให้ผมเลือก... ระหว่างคุณ หรือเขา"
อลียานิ่ง มือสั่นแต่ยังจับแน่น "แล้วคุณเลือกใคร?"
เรวานก้มหน้า "ผมทิ้งพ่อไม่ได้ อลียา เขากำลังป่วย"
และครั้งแรกในชีวิต... อลียาโกรธไม่ลง มีแต่น้ำตาที่ไหลเงียบๆ