บทที่ 1: สุริยุปราคาที่เปิดประตู

เธอชอบกลางคืน ชอบความสงบ แต่คืนนี้ความเงียบเหมือนจะมีความหมายบางอย่าง
เมื่อดวงจันทร์กลายเป็นสีแดงเลือด แสงประหลาดก็ส่องมายังพื้นดิน นาราหลับตาลง พอลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอก็อยู่ในที่ที่ไม่รู้จัก—ป่ามืดที่มีหมอกสีม่วง
"นี่เราฝันอยู่เหรอ?" เธอพึมพำ
"ถ้าใช่... แล้วทำไมเธอได้ยินฉันล่ะ?" เสียงปริศนาดังขึ้น
เบื้องหน้าเธอคือชายหนุ่มในชุดดำ ดวงตาสีเงิน ใบหน้าซีดเผือก
"ฉันชื่อ คาเอล" เขาพูดเรียบๆ "และเธอได้ข้ามผ่านประตู่ระหว่างโลกแล้ว"