บทที่ 3: บาดแผลที่ยังไม่หาย

“ฉันแค่กลัว...ว่ามันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกของฉันฝ่ายเดียว” เขาพูดเบาๆ
วันนั้นเขาตัดสินใจไปหาไอร่า แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับเป็นการทะเลาะ
“สรุปแล้วเธอแค่ต้องการใช้ฉัน เพื่อให้เวทมนตร์กลับมาใช่มั้ย?” ไอร่าถามด้วยแววตาเย็นชา
คาเอลเบิกตากว้าง “ไม่ใช่นะ ไอร่า...ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย...”
“แต่เธอก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับความรู้สึก เธอเข้ามาใกล้ฉันก็เพราะมนตร์นั่นใช่มั้ย?”
บรรยากาศกลายเป็นเย็นชา ไอร่าหันหลังกลับและเดินเข้าไปในบ้าน ปล่อยให้คาเอลยืนอยู่คนเดียวกลางสายฝน คัมภีร์ในมือเปียกปอน เช่นเดียวกับหัวใจของเขาที่แตกสลาย