บทที่ 1: สายลมของวันเก่า

“ถ้าวันหนึ่งเราต้องจากกัน... อย่าลืมว่าฉันเคยรักเธอมากแค่ไหน”
เขา—พายุ—ชายหนุ่มผู้เคยเป็นโลกทั้งใบของเธอ ตอนนั้นพวกเขาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีสุดท้าย รักกันอย่างบริสุทธิ์และจริงใจ ไม่มีสิ่งใดมากั้นได้
แต่ชีวิตไม่เคยใจดีนัก...
หลังเรียนจบ พายุต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อช่วยธุรกิจครอบครัว ส่วนอิงฟ้าได้รับทุนเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ทั้งคู่ตัดสินใจจะรักษาความรักไว้ด้วยความเชื่อใจ
ระยะทางเหมือนจะไม่ใช่ปัญหา แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป คำว่า "คิดถึง" กลายเป็น "เงียบงัน"
จนวันหนึ่ง จดหมายจากพายุก็ไม่มาอีกเลย...