บทที่ 1: ฝนแรกของหัวใจ

วันนี้ไม่ต่างจากทุกวัน จนกระทั่งเขาเดินเข้ามา
ชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตเปียกฝน หอบโน้ตบุ๊คเก่าๆ เข้ามานั่งโต๊ะข้างๆ
"ขอโทษครับ... ขอทิชชู่หน่อยได้ไหม?" เขาถามอย่างสุภาพ
มินพยักหน้าแล้วยื่นกระดาษให้ ดวงตาของเธอจ้องเขาเพียงชั่ววินาที แต่กลับรู้สึกบางอย่างในใจสั่นไหว
“ขอบคุณครับ ผมชื่อธันวา” เขายิ้ม
มินเพียงยิ้มตอบ ไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจเธอกลับรู้สึกแปลกใหม่ เหมือนหัวใจที่หลับใหลมานานได้ยินเสียงฝนอีกครั้ง