📚 เว็บนวนิยาย

Chapter 2: รอยยิ้มที่ทำให้สับสน

ปกเรื่อง

ผู้เขียน: lynn.

ตั้งแต่วันนั้น นายาก็คิดถึงเรย์อยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เพราะเขาหล่อ—ก็อาจจะนิดหน่อย—แต่เพราะสายตาของเขาที่ทั้งคมและอบอุ่น รอยยิ้มที่แม้จะหายากแต่กลับตราตรึงใจ มันรู้สึกแตกต่างจากดิมาส

ในห้องเรียน ดิมาสก็ยังเหมือนเดิม หยอกล้อ ชวนคุย แอบแบ่งขนมตอนครูไม่เห็น แต่นายาเริ่มรู้สึกผิด ไม่เข้าใจว่าทำไมความรู้สึกที่เคยชัดเจนกับดิมาสถึงเริ่มพร่ามัว

วันหนึ่ง เรย์มารอหน้าโรงเรียน “กลับด้วยกันมั้ย?” เขาพูดเสียงเรียบๆ

“หือ? พี่ผ่านบ้านฉันเหรอ?”

“ไม่อะ แค่อยากไปส่ง”

นายาอึ้ง เรย์ที่เคยเย็นชากลับชวนกลับบ้าน?

ตลอดทางพวกเขาคุยกันเบาๆ เรื่องอากาศ หนัง ไปจนถึงเรื่องของดิมาส

“เขารักเธอมากเลยนะ รู้มั้ย?” เรย์พูดขึ้นมา

นายานิ่ง รอยยิ้มของเรย์ในเย็นวันนั้น ไม่ใช่รอยยิ้มธรรมดา มันคือรอยยิ้มที่ทำให้เธอคิดถึงทั้งคืน
ไปที่บทถัดไป: Chapter 3: ระยะห่างที่มองไม่เห็น

📖 รายการบท

📚 เรื่องแนะนำ