ตอนที่ 2: “ทำโอทีแล้วใจสั่น”

ขณะเธอกำลังตั้งใจทำงาน ไฟห้องข้างหลังจู่ๆ ก็สว่างขึ้น ริโอเดินออกมาพร้อมข้าวผัดสองห่อกับน้ำกระป๋อง
“ยังไม่ได้กินข้าวใช่มั้ย?” เขาวางข้าวไว้บนโต๊ะเธอ
ราร่าทำหน้าเหวอ “หัวหน้ายังไม่กลับเหรอคะ?”
“ทำโอทีเหมือนกัน แต่ถ้าเธอเป็นลมขึ้นมา ใครจะทำรายงานต่อ?”
จากนั้น ทั้งคู่ก็นั่งกินข้าวด้วยกันที่โต๊ะทำงาน ไม่ได้พูดอะไรมาก แค่ยิ้มนิดๆ แล้วก็แอบมองกันเป็นพักๆ
แต่ค่ำคืนนี้มันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
ไม่ใช่เพราะข้าวผัด แต่เพราะใครบางคนที่ใส่ใจเธอโดยไม่ต้องพูด