ตอนที่ 1: “กาแฟในวันเดดไลน์”
เดดไลน์คือศัตรูของพนักงานทุกคน โดยเฉพาะเมื่อเวลาใกล้หมดและโน้ตบุ๊คเริ่มค้าง ราร่านั่งอยู่ตั้งแต่เก้าโมงเช้า ยังไม่ได้ลุกไปไหนเลย กาแฟซองไปแล้วสามแก้ว แต่ไฟล์สเปรดยังทำให้เวียนหัวไม่หาย
“ราร่า งานถึงไหนแล้ว?” เสียงของริโอดังขึ้นจากหลังจอมอนิเตอร์ น้ำเสียงเย็น ชัด และทำให้ใจเต้นแรง
“กำลังแก้ไขค่ะหัวหน้า” ราร่าตอบเร็ว ทั้งที่ไฟล์ยังไม่ได้เปิดเลยด้วยซ้ำ
ริโอพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินจากไป แต่สิ่งที่ทำให้ราร่าอึ้งคือ เขาวางแก้วกาแฟร้อนใหม่ไว้ที่โต๊ะของเธอ
“เห็นว่าเธอกินกาแฟซองไปสามแก้วแล้ว ลองของจริงดูบ้าง”
ราร่ายิ้มแห้ง “ขอบคุณค่ะหัวหน้า”
แต่ในใจคือ ‘เขารู้ได้ไงว่าฉันดื่มไปสามแก้วแล้ว?’
จากวันนั้น ราร่าเริ่มสังเกตว่า... บางที ความใส่ใจก็ไม่ต้องพูดเยอะ แค่กาแฟแก้วเดียว ก็อุ่นหัวใจได้แล้ว
“ราร่า งานถึงไหนแล้ว?” เสียงของริโอดังขึ้นจากหลังจอมอนิเตอร์ น้ำเสียงเย็น ชัด และทำให้ใจเต้นแรง
“กำลังแก้ไขค่ะหัวหน้า” ราร่าตอบเร็ว ทั้งที่ไฟล์ยังไม่ได้เปิดเลยด้วยซ้ำ
ริโอพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินจากไป แต่สิ่งที่ทำให้ราร่าอึ้งคือ เขาวางแก้วกาแฟร้อนใหม่ไว้ที่โต๊ะของเธอ
“เห็นว่าเธอกินกาแฟซองไปสามแก้วแล้ว ลองของจริงดูบ้าง”
ราร่ายิ้มแห้ง “ขอบคุณค่ะหัวหน้า”
แต่ในใจคือ ‘เขารู้ได้ไงว่าฉันดื่มไปสามแก้วแล้ว?’
จากวันนั้น ราร่าเริ่มสังเกตว่า... บางที ความใส่ใจก็ไม่ต้องพูดเยอะ แค่กาแฟแก้วเดียว ก็อุ่นหัวใจได้แล้ว
 in broken armor with a glowing red sword stands protectively in front of a witch (Kiyoung) in a black robe, her hands emitting blue magic. The k.jpg)
