📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

แสงแดดยามบ่ายอาบไล้กระจกหน้าร้าน “กลิ่นฟ้า” พัทรนั่งอยู่ที่มุมเดิม เปียโนไฟฟ้าขนาดเล็กถูกวางตรงหน้าเขา วันนี้เขาไม่เพียงมาเงียบๆ แต่เขาพกเสียงเพลงติดมาด้วย

ลินนาเดินออกมาจากห้องเก็บดอกไม้ รอยยิ้มเธอเบิกบานกว่าทุกวัน

“วันนี้จะลองเล่นให้ฉันฟังจริงเหรอคะ?” เธอแกล้งแหย่

พัทรพยักหน้า ดวงตาจริงจัง แต่แฝงความนุ่มนวล

“เพลงนี้ไม่มีชื่อ… เพราะฉันไม่รู้จะตั้งชื่อว่าอะไรดี จนเมื่อวานนี้”
เขาหยุดเล็กน้อย แล้วมองตรงไปที่เธอ
“ฉันตั้งชื่อว่า เพียงหนึ่งลมหายใจ... เพราะเธอทำให้ฉันหายใจเป็นอีกครั้ง”

เสียงเปียโนเริ่มขึ้น — ท่วงทำนองแผ่วเบาแต่ลึกซึ้ง ราวกับเสียงหัวใจที่อยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่ไม่กล้า เพลงนี้ไม่ซับซ้อน ไม่หรูหรา แต่มันเต็มไปด้วยความรู้สึก

น้ำตาไหลลงบนแก้มลินนาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเพลงจบ พัทรลุกขึ้น เดินมาหาเธอ
“ผมไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง แต่ถ้าคุณจะอยู่ข้างผมสักลมหายใจหนึ่ง ผมก็พร้อมจะใช้มันทั้งหมดเพื่อคุณ”

ลินนาเงยหน้าขึ้น รอยยิ้มอาบด้วยน้ำตา
“ฉันจะอยู่... ไม่ใช่แค่ลมหายใจเดียว แต่ทุกลมหายใจที่คุณยังเล่นเพลงให้ฉันฟัง”

ในร้านดอกไม้เล็กๆ กลิ่นลาเวนเดอร์ลอยคลอไปกับเสียงเปียโนที่ยังคงก้องอยู่ในใจของทั้งสองคน

???? จบบริบูรณ์: เพียงหนึ่งลมหายใจ