📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

หลายวันผ่านไป พัทรกลับมาที่ร้าน “กลิ่นฟ้า” อีกครั้ง คราวนี้ไม่ได้ซื้อดอกไม้... แต่เขานั่งอยู่ตรงมุมร้าน หยิบสมุดโน้ตกับดินสอขึ้นมาขีดเขียนทำนองเพลงเบาๆ

ลินนาแปลกใจ แต่ไม่ได้ถามอะไร เธอปล่อยให้เขานั่งอยู่ตรงนั้นเป็นชั่วโมง ขณะที่เสียงดินสอขีดบนกระดาษคลอไปกับกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ที่เธอเพิ่งแกะกล่อง

“ดอกไม้มีเสียงมั้ย?” พัทรถามขึ้น ขณะมองกลีบลาเวนเดอร์ในแจกัน

“บางที… ถ้าเราฟังด้วยหัวใจ เราอาจจะได้ยินเสียงของมัน” ลินนาตอบยิ้มๆ

พัทรหัวเราะเบาๆ “เพราะแบบนี้กระมัง ฉันถึงแต่งเพลงไม่ได้มาหลายเดือน เสียงในใจมันเงียบเกินไป”

ลินนาหันมามองเขาอย่างสงสาร “แม่คุณเป็นยังไงบ้างคะ?”

พัทรนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนตอบ “หลับไปนานขึ้นทุกวัน บางวันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอจำผมได้หรือเปล่า...”

บรรยากาศในร้านเงียบลง เธอวางมือลงบนโต๊ะหน้าเขาอย่างอ่อนโยน “บางที... คุณควรจะให้เธอได้ยินเพลงใหม่ของคุณนะคะ”

พัทรเงยหน้าขึ้น แววตาเริ่มมีประกายบางอย่างอีกครั้ง

“แล้วถ้าผมขอให้คุณ... เป็นแรงบันดาลใจให้เพลงใหม่นั้นล่ะ?” เขาพูด

ลินนาไม่ตอบในทันที เธอยิ้ม และหันไปจัดดอกไม้ต่อ หัวใจเต้นแรงอย่างไม่รู้ตัว