บทที่ 3: ศัตรูที่กลายเป็นคนสำคัญ

คู่กัดที่เคยปะทะกันทุกวัน...ตอนนี้กลับกลายเป็นคู่ที่คอยช่วยเหลือกันเงียบๆ
จนกระทั่งวันประกวดสื่อโฆษณาของมหาวิทยาลัย
ขวัญและภีมจับคู่กันลงแข่งขันโดยสมัครใจ
เมื่อวันประกาศผลมาถึง...ทีมของพวกเขาชนะที่หนึ่ง
ขวัญดีใจมาก แต่ไม่ทันได้ขอบคุณภีม
เพราะภีมเดินมาหาเธอ แล้วพูดว่า:
“เราทำได้ เพราะเธอ...ขอบใจนะ ขวัญ”
“และอีกอย่าง...ถ้าเธอไม่ว่าอะไร ฉันอยากเป็น...มากกว่าคู่แข่งของเธอ”
ขวัญยิ้มกว้าง แล้วตอบเบาๆ:
“ฉันก็เหนื่อยแล้วกับการกัดกันทุกวัน…มาลองรักกันดูบ้างมั้ยล่ะ?”
เอพิลอก
ในงานรับน้องปีถัดมา
ขวัญและภีมกลายเป็นรุ่นพี่ที่ทุกคนรัก
และกลายเป็นคู่รักมหาวิทยาลัยที่น้องๆ แอบเชียร์มาตลอด
ใครจะรู้...ว่าคนที่เริ่มต้นด้วยการ “ไม่ชอบหน้า”
จะกลายเป็น “คนที่อยากมองหน้าเขาทุกวัน” ได้แบบนี้
จบเรื่อง: “คู่กัดหน้าแถว”
ไม่มีบทถัดไปแล้ว