บทที่ 2: เรื่องราวใต้ความเงียบ

เธอเล่าว่า โต๊ะที่เธอนั่งนั้น เคยเป็นโต๊ะประจำของเธอกับแฟนหนุ่ม
พวกเขาสัญญากันไว้ว่าจะกลับมานั่งด้วยกันอีกในวันครบรอบ 3 ปี…แต่เขาไม่เคยกลับมา
“เขาหายไปในอุบัติเหตุระหว่างเดินทาง”
“ไม่มีใครเจอศพ ไม่มีข่าว ไม่มีคำอธิบาย”
ตั้งแต่นั้น…เธอมาที่ร้านทุกวัน เวลาเดิม เพื่อรอว่าเขาอาจจะกลับมา
เพราะเขาสัญญาว่า “จะไม่ปล่อยให้เธอรอเก้อ”
ธันวาฟังแล้วเงียบไป ไม่ใช่เพราะสงสาร
แต่เพราะบางอย่างในเรื่องราวนั้น…ฟังดูคุ้นเคยอย่างประหลาด