บทที่ 1: ผู้หญิงกับลาเต้เย็น

เขาเริ่มสังเกตมากขึ้น
บางวันเธอมองนาฬิกา บางวันเธอมองฝนตกนอกหน้าต่าง และบางวัน…เธอวางดอกไม้ไว้บนโต๊ะตรงข้ามที่ไม่มีใครนั่ง
ธันวาอยากถาม…แต่ก็ไม่กล้า
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาตัดสินใจเสิร์ฟลาเต้เย็น พร้อมกระดาษโน้ตเล็กๆ เขียนว่า:
“ถ้าคุณกำลังรอใครอยู่…หวังว่าเขาจะกลับมาในวันที่คุณยังยิ้มได้”
เธออ่านข้อความนั้น แล้วยิ้มจางๆ ครั้งแรก