📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

วันแล้ววันเล่า ภัทรและนภัสเริ่มพบกันมากขึ้น พวกเขาพบว่าความคิดและความฝันของทั้งสองคนนั้นมีความเชื่อมโยงกันมากกว่าที่คิด

“ภัทร… คุณเคยคิดไหมว่าบางครั้งชีวิตมันเหมือนภาพวาดที่เราไม่สามารถควบคุมได้?” นภัสถามขณะนั่งที่ร้านกาแฟ

ภัทรยิ้ม “ใช่ครับ ผมคิดว่าเหมือนกัน บางครั้งเราต้องปล่อยให้ทุกอย่างเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ”

นภัสเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะพูดต่อ “บางครั้งความรักก็เหมือนกับฝนที่ตกลงมา มันไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะตกเมื่อไร แต่เมื่อมันตกลงมา เราก็ต้องยอมรับและใช้ชีวิตไปกับมัน”

ภัทรมองไปที่นภัสอย่างเงียบๆ แล้วพูดขึ้น “คุณพูดได้ดีมาก นภัส ผมคิดว่าเราไม่ควรกลัวที่จะเปิดใจให้กับสิ่งใหม่ๆ”

พวกเขาพูดคุยกันมากขึ้นในหลายๆ เรื่อง ตั้งแต่ความรักไปจนถึงการใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ และภัทรเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวเอง เขาเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่แค่ในงานเท่านั้นที่เขาต้องการการสร้างสรรค์ แต่ในชีวิตส่วนตัวของเขาด้วย