Chapter 2: เครื่องหมายบนผิวหนัง
เรวานพยายามปิดบังทุกอย่าง แต่เช้านั้น มีรอยประหลาดโผล่ที่แผ่นหลัง—เหมือนเกล็ดมังกรเรืองแสงจาง ๆ
เขาไปหาปู่ คนเดียวที่เขาเหลือในครอบครัว
ปู่มองนิ่ง ๆ แล้วพูดเบา ๆ "ในที่สุดเวลาก็มาถึง..."
เรวานงง "ปู่ว่ายังไงนะ?"
"สายเลือดของเรามีเลือดมังกร สมัยก่อน ปู่เคยรบเคียงข้างมังกร... แต่ทุกอย่างถูกปิดผนึก จนถึงตอนนี้"
ทันใดนั้น ร่างกายเรวานร้อนจัด มือเขามีไฟลุก
"ถ้าผมกลายเป็นสัตว์ประหลาดล่ะ?"
ปู่ยิ้ม "เจ้าไม่ใช่สัตว์ประหลาด เจ้าเป็นผู้สืบทอด... แต่ระวัง มีคนต้องการเลือดนั้น"
เขาไปหาปู่ คนเดียวที่เขาเหลือในครอบครัว
ปู่มองนิ่ง ๆ แล้วพูดเบา ๆ "ในที่สุดเวลาก็มาถึง..."
เรวานงง "ปู่ว่ายังไงนะ?"
"สายเลือดของเรามีเลือดมังกร สมัยก่อน ปู่เคยรบเคียงข้างมังกร... แต่ทุกอย่างถูกปิดผนึก จนถึงตอนนี้"
ทันใดนั้น ร่างกายเรวานร้อนจัด มือเขามีไฟลุก
"ถ้าผมกลายเป็นสัตว์ประหลาดล่ะ?"
ปู่ยิ้ม "เจ้าไม่ใช่สัตว์ประหลาด เจ้าเป็นผู้สืบทอด... แต่ระวัง มีคนต้องการเลือดนั้น"
 duduk di bawah cahaya bulan di loteng tua, dikelilingi buku-buku tua dan debu berterbangan. Di tangannya, buku besar yang terbuka dan mengeluarkan cahaya sihir berwarna ungu dan ema.jpg)
