บทที่ 3: ความทรงจำที่ไม่เคยมี
ในโลกนี้ ราคะมีแม่...แม่ที่กอดเขา เรียกเขาว่า “ลูกรัก” แต่มันไม่ใช่ความทรงจำของเขา
“ทำไมมันถึงรู้สึกเหมือนจริงขนาดนี้?” เขาถามนายา
“เพราะโลกนี้แสดงให้เห็นในสิ่งที่เธอต้องการที่สุด” เธอตอบ “แต่บางครั้ง...สิ่งที่เราต้องการอาจไม่ใช่สิ่งที่เราจำเป็นต้องมี”
ราคะเริ่มลังเล บางทีการกลับไปโลกเดิมอาจสมเหตุสมผลกว่า...แต่เขายังมีเหตุผลอะไรให้กลับไปอีกเหรอ?
“ทำไมมันถึงรู้สึกเหมือนจริงขนาดนี้?” เขาถามนายา
“เพราะโลกนี้แสดงให้เห็นในสิ่งที่เธอต้องการที่สุด” เธอตอบ “แต่บางครั้ง...สิ่งที่เราต้องการอาจไม่ใช่สิ่งที่เราจำเป็นต้องมี”
ราคะเริ่มลังเล บางทีการกลับไปโลกเดิมอาจสมเหตุสมผลกว่า...แต่เขายังมีเหตุผลอะไรให้กลับไปอีกเหรอ?
