Chapter 3: ฝนที่ตก... และความลับที่หลุดปาก
วันนั้นฝนตกหนัก อารากับดาฟาติดฝนที่ป้ายรถเมล์หลังเลิกเรียนพิเศษ
“หนาวจัง” อาราพูดพลางถูมือ
ดาฟายื่นเสื้อแจ็คเก็ตให้ “ใส่นี่สิ”
เงียบไปพักใหญ่ แล้วจู่ๆ อาราก็พูดว่า
“ฉันเคยชอบเธอ”
“ห๊ะ?”
“แต่นานแล้วแหละ ไม่สำคัญหรอก ฮ่าๆ”
ดาฟาเงียบไป อารารู้สึกเสียใจ... ไม่น่าพูดออกไปเลย
“หนาวจัง” อาราพูดพลางถูมือ
ดาฟายื่นเสื้อแจ็คเก็ตให้ “ใส่นี่สิ”
เงียบไปพักใหญ่ แล้วจู่ๆ อาราก็พูดว่า
“ฉันเคยชอบเธอ”
“ห๊ะ?”
“แต่นานแล้วแหละ ไม่สำคัญหรอก ฮ่าๆ”
ดาฟาเงียบไป อารารู้สึกเสียใจ... ไม่น่าพูดออกไปเลย
