Chapter 4: ฝน ร่ม และความรู้สึก
 mengenakan kemeja putih dan celana bahan gelap, membawa payung. Di sampingnya, siswi SMA den.jpg)
เย็นวันนั้นฝนตก ฉันลืมเอาร่มมา แล้วรากาก็โผล่มา เสนอให้ใช้ร่มร่วมกัน เราเดินเคียงข้างกันในความเงียบ แต่ในใจของฉันกลับเต็มไปด้วยเสียง นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่า... เราอาจไม่ได้เป็นแค่ครูกับนักเรียน
 duduk di bawah cahaya bulan di loteng tua, dikelilingi buku-buku tua dan debu berterbangan. Di tangannya, buku besar yang terbuka dan mengeluarkan cahaya sihir berwarna ungu dan ema.jpg)
