📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: lynn.

วันนั้นฝนตก ฉันเพิ่งย้ายมาโรงเรียนใหม่ ผมเปียกเพราะลืมพกร่ม แล้วครูรินาบอกให้ฉันนั่งหลังสุด "นั่งข้างฟาราเลย"

ฟารามองฉันแป๊บเดียว แล้วก็กลับไปเขียนหนังสือต่อ หน้านิ่งจนฉันไม่รู้จะพูดอะไร

"เอ่อ... เราชื่อดิโตะนะ" ฉันพูดเบาๆ

เธอพยักหน้า "อืม"

เย็นชาสุดๆ แต่แปลกตรงที่ฉันไม่ได้รู้สึกไม่ชอบ กลับรู้สึกอยากรู้จักมากกว่า

ทุกคาบ เธอเขียนเร็วมาก ใช้ปากกาหลายสี ฉันเคยแอบดู เธอก็ยื่นสมุดให้โดยไม่พูดอะไร

หนึ่งสัปดาห์ที่นั่งข้างกัน เรายังไม่คุยอะไรกันมาก แต่ฟารามักยื่นทิชชู่ให้ตอนฉันจาม หรือเก็บกล่องดินสอให้เล็กๆ น้อยๆ แต่มันอบอุ่น

จากนั้นเป็นต้นมา ที่นั่งหลังห้องก็ไม่ใช่ที่ที่น่ากลัวอีกต่อไป