ตอนที่ 5: ถึงเวลาที่ต้องปล่อย
สุดท้าย ฉันก็เข้าใจว่า ฉันสมควรมีความสุข สมควรได้รับความรัก โดยไม่ต้องทนเจ็บเพื่อให้มันพอ
วันนั้น ฉันส่งข้อความสุดท้ายไปว่า “ขอบคุณที่สอนฉันเรื่องความเจ็บปวด ตอนนี้...ฉันอยากจะหายดี”
ไม่มีการตอบกลับ... แต่ครั้งนี้ ฉันไม่รอแล้ว
วันนั้น ฉันส่งข้อความสุดท้ายไปว่า “ขอบคุณที่สอนฉันเรื่องความเจ็บปวด ตอนนี้...ฉันอยากจะหายดี”
ไม่มีการตอบกลับ... แต่ครั้งนี้ ฉันไม่รอแล้ว
ไม่มีบทถัดไปแล้ว
 duduk di bawah cahaya bulan di loteng tua, dikelilingi buku-buku tua dan debu berterbangan. Di tangannya, buku besar yang terbuka dan mengeluarkan cahaya sihir berwarna ungu dan ema.jpg)
 and a girl with straight long brown hair and calm expression (Fara), are sitting together at the.jpg)
