📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

แม้เวลาผ่านไป แต่ฝ้ายกับภัทรก็ยังพูดคุยกันได้เหมือนเดิม เขาพาเธอเดินผ่านสถานที่เก่าๆ โรงเรียน คาเฟ่ริมแม่น้ำ และมุมเล็กๆ ที่เคยเป็นของพวกเขา

“นายยังจำทุกอย่างได้เหรอ?” ฝ้ายถาม

ภัทรยิ้ม “บางอย่างมันไม่เคยหายไป”

แต่เมื่อบทสนทนาเริ่มลึกลง ความจริงก็เริ่มเผย

“วันนั้น... ทำไมนายไม่ตามหาฉัน?” ฝ้ายถามเสียงเบา

“ฉันตาม แต่เธอไม่รู้... ฉันไปถึงสนามบินสายไปแค่ 10 นาที” ภัทรตอบ

ฝ้ายเบิกตากว้าง เธอไม่เคยรู้เลย

เขายื่นซองจดหมายที่ไม่เคยถูกเปิดให้เธอ “ฉันฝากไว้กับแม่เธอ เธอไม่เคยได้อ่านมันใช่ไหม?”

เธอสั่นหัว เปิดซองนั้นออกด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย

ข้างในคือข้อความที่เขียนด้วยลายมือ — คำขอโทษ คำอธิบาย และคำว่า “ฉันรักเธอ” ที่เธอไม่เคยได้ยินจนถึงวันนี้

น้ำตาของเธอไหลโดยไม่รู้ตัว

“แล้วตอนนี้... นายยังรักฉันอยู่ไหม?” ฝ้ายถามเสียงสั่น

ภัทรเงียบไปครู่ ก่อนตอบเบาๆ

“หัวใจฉัน... ไม่เคยมีใครคนอื่น”